Historie(s)

Nederlandse genealogie-takken.

Te Parijs is men van mening dat de familie Plaisier ongeveer 1570 is gekomen naar de Zwijndrechtse Waard en zich van daaruit over IJsselmonde en omstreken verspreidde.

Bij onderzoek is gebleken, dat de bakermat van het geslacht de Plaissier, du Pleissier, genaamd Plaisier, is het Zuid Westelijk gedeelte van Frans Wallonië en het daaraan grenzende Noordoostelijke gedeelte van Picardië, Frankrijk. Ongeveer 1573-1575 zijn enige huisgezinnen van de Protestantse tak van het geslacht du Plaissier naar Zeeland uitgeweken en meer exact naar het land van ter Goes en daarna is het merendeel van de familieleden daarvan naar de Rijerswaard en de Zwijndrechtswaard met name in Rijsoord boven Dordrecht gegaan. Het ineenlopend verloop van de familie is nagegaan en gevonden, maar neemt het zeker nog enige jaren om een precieze genealogisch verantwoorde opstelling te produceren.

Aannemende dat de oorsprong ook van hun takken ligt in de "Westhoek" van Vlaanderen, is enig historisch inzicht wel noodzakelijk. Veel boeken zijn er geschreven en verschenen over beeldenstorm, bosgeuzen en godsdiensttwisten. Veel inwoners verlieten de streek en weken uit naar Engeland en de Noordelijke Nederlanden. Daaronder veel aanhangers van de "nieuwe religie," maar ook velen die have en goed verloren hadden en om economische redenen wegvluchtten. Tientallen jaren bleef het land onbebouwd en dorpen geheel verlaten. Plunderende bendes maakten het leven daar onmogelijk. De schaarse achterblijvers trokken naar de versterkte steden om daar "betere tijden" af te wachten. Nog lang is niet alles boven water wat betreft onze naamgenoten in die tijd; verwarrend is het wel. Enige voorbeelden: David Plaisir verruilt in 1579 het protestante Zierikzee om in Antwerpen als goed katholiek verder te leven; Henrick Pleijtsier huwt (Protestant) als "j.m. van Londen" in 1607 te Bergen op Zoom, de katholieke broeder Nicolas Plessier verleent geestelijke bijstand aan ter dood veroordeelde ketters en van Jehan Pilizere en Guillaume Pilizere worden hun goederen verbeurt verklaard. Jehan Pilizere werd ook verbannen. [bron: M.Akkermans & J.A. Plaisier]

Het ontstaan en opkomst van Rijsoord is in belangrijke mate te danken aan de toewijding van de eerste ambachtsheer Gerard Allawijnszone. Hij slaagde er al spoedig in, belangrijke voorrechten bij de Graven te bedingen, zodat Rijsoord een betere woonplaats werd voor burgers dan elders in de Zwijndrechtse Waard. De kerk van Rijsoord (1334-1336) was de eerste in de Waard. Omstreeks 1395 waren er al vier meer t.w. Henric Yen kerc (Hendrik Ido Ambacht), Heynkerc (Heerjansdam), Oudelans kerc (Heer-Oudelands Ambacht) en Ecclesia Danielis (Kijfhoek). Een jaar later wordt ook genoemd Doevelskerc (Grote Lindt) en in 1450 wordt de laatste ‘t Feer (Zwijndrecht) vermeld. Sedert 1339 mochten er in Rijsoord een weekmarkt en zelfs 2 vrije jaarmarkten worden gehouden.

In 1594 kocht Matthijs Nederhoven, telg van een gevlucht schoutengeslacht uit Maaseik, de heerlijkheid Rijsoord.

Uit een mededeling uit 1590 blijkt dat dit een droge en hete zomer was. De sluiswachter van de Oostendam moest de sluis toen drie weken open houden om daarmee nog een beetje water in de Waal te kunnen krijgen, omdat de ingelanden (= bewoners) “geen water voor haer beesten en hebben.” Hoe heet deze zomer was, blijkt tevens uit het feit, dat enkele arbeiders - tijdens het herstellen van een strekdammetje - in de herberg “De Seven Sterren” in de Lindt, niet minder dan drie en een half vat bier op gemenelandskosten leegdronken.

Boek: Het Hoogheemraadschap van de Zwijndrechtse Waard 1331-1955, F. Jorissen.

Er werd fonetisch genoteerd, al naargelang de gissing of de uitspraak, meestal omdat de betrokken persoon ongeletterd was en zijn naam onmogelijk zelf kon spellen en ook niet begreep wat er genoteerd werd. Dialecten, buitenlandse accenten en slordige vertalingen uit akten, speelden ook een grote rol in de juiste spelling van een naam. Daarom de verschillen in het schrijven van de naam Pleijsier, het ging meer als "het klinkt als."